Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο συνδεδεμένη
είναι η ζωή μας με τα βιβλία;
Από μωρά ακόμα, όταν το
μοναδικό ηχόχρωμα της φωνής της μανούλας
συνέθετε εικόνες απο παραμύθια,
λίγο πρίν χαθούμε στην αγκαλιά του Μορφέα,
παραμύθια αγαπημένα που τα θυμόμαστε μια ζωή...
Λίγο αργότερα, στο σχολείο, εκεί να δεις βιβλία...
Τις πέντε μέρες, απο τις επτά της εβδομάδας,
πάνω απο σχολικά βιβλία τις περνούσαμε...
Στην εφηβεία μας κλείναμε, δυστυχώς,
τα σχολικά βιβλία και ανοίγαμε τις σελίδες
των κρυφών μας ημερολογίων.
Κάθε σελίδα και καημός,
καθέ καημός και μυστικό..
Και τα χρόνια περνούσαν...
Και οι σελίδες υποδέχονταν καινούργιες
ιστορίες, καινούργια πρόσωπα...
Σελίδες απο αγαπημένα βιβλία
που διαβάζαμε στις διακοπές, ΄
βιβλία που διαβάζαμε στις παραλίες
με την θαλασσινή αύρα να γυρίζει
μια-μια τις σελίδες μας,
βιβλία που διαβάζαμε στην εξοχή,
βιβλία που διαβάζαμε το χειμώνα,
δίπλα στο τζάκι, με τις σταγόνες τις
βροχής να γλυστράνε στο τζάμι,
Βιβλία που μας συντροφεύαν παντού.
Βιβλία μια ζωής..
Και σύμφωνα με ένα παλιό σλόγκαν,
θα το παραφράσω και θα πω
"Με ένα βιβλίο ... ξεχνιέσαι"
Γιώτα, συνήθως επιλέγω να κάνω αστειάκια για να περνώ την άποψη μου ανώδυνα και μέσα από το χιούμορ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα, θα στο πω με προσοχή, τρέμοντας μήπως σου κάνω κακό άθελα μου και να σε οδηγήσω στην ατραπό… στην οποία συνήθως καβαλάμε το καλάμι...
Είσαι ταλαντούχα.
Αυτό που συνέθεσες προϋποθέτει έμφυτη ικανότητα, όπως επίσης κατάθεση ψυχής, που ασφυκτιά από ομορφιά και ευαισθησία.
Συνέχισε….