Παρόλο που η περίοδος της Σαρακοστής αποτελεί παράλληλα και περίοδο νηστείας, η εκκλησία μας, επέτρεψε να υπάρχουν δυο ημέρες όπου θα επιτρέπεται η κατανάλωση ψαριού. Μία από αυτές είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, όπου παραδοσιακά συνηθίζεται εκείνη την ημέρα να τρώμε μπακαλιάρο με σκορδαλιά. Η δεύτερη ημέρα εξαίρεσης της νηστείας είναι η Κυριακή των Βαΐων.
Γιατί όμως καθιερώθηκε ο μπακαλιάρος και όχι κάποιο άλλο ψάρι; Παλιά, όσοι ζούσαν σε παραθαλάσσιες περιοχές, δεν είχαν πρόβλημα να τρώνε φρέσκα ψάρια σε καθημερινή βάση. Για τον ορεινό πληθυσμό όμως, η μεταφορά του ψαριού αντιμετώπιζε προβλήματα, μιας και δεν υπήρχαν τα μέσα μεταφοράς του φρέσκου ψαριού πριν αυτό αλλοιωθεί. Όταν λοιπόν εισήχθηκε ο μπακαλιάρος τον 15ο αιώνα, ήταν ιδανικός, γιατί ήταν ένα φτηνό ψάρι το οποίο μπορεί να διατηρηθεί και εκτός ψυγείου με τη χρήση αλατιού.
Για τον μπακαλιάρο
1 φύλλο μπακαλιάρο παστό
1 κουτάκι μπύρα
Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Λάδι για τηγάνισμα
Βγάζετε την πέτσα απο τον μπακαλιάρο και τον βάζετε σε μια λεκάνη με νερό.Τον αφήνετε στο ψυγείο να ξαρμυρίσει για 24 με 36 ώρες αλλάζοντας του το νερό 3
με 4 φορές για να μην χάσει το ψάρι τελείως την γεύση του. Ετοιμάζετε
το κουρκούτι βάζοντας σε ένα μεγάλο μπολ αλεύρι με μπύρα μέχρι να γίνει
ένας χυλός που θα στέκεται ωραία στο ψάρι και δεν θα τρέχει. Τηγανίζετε
τον μπακαλιάρο σε ένα μεγάλο τηγάνι και με πολύ καυτό λάδι, για λίγο
για 3-4 λεπτά απο κάθε πλευρά. Θα πάρει ένα ωραίο χρυσαφί χρώμα. Οταν τον βγάλετε απο το τηγάνι βάλτε απορροφητικό χαρτί στην πιατέλα που θα τον ακουμπήσετε.
Για την σκορδαλιά
4 - 5 πατάτες
4 - 5 σκελίδες σκόρδο, ανάλογα με το πόσο δυνατή τη θέλετε
3 - 4 κουταλιές ξίδι
1/2 φλιτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο
1/2 φλιτζάνι του τσαγιού φρέσκο γάλα
Αλάτι
Βράζετε τις πατάτες. Αφού τις ξεφλουδίσετε, τις περνάτε απο τον μύλο. Σε ένα μεγάλο μπώλ ανακατεύετε τις πατάτες με το σκόρδο που έχετε χτυπήσει σε γουδί μαζί με λίγο αλάτι. Σταδιακά, ρίχνετε λίγο - λίγο το λάδι , το ξίδι και το γάλα και ανακατεύετε καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου